وزرا و رؤسا و مسؤولان و مدیران دولت جمهوری اسلامی ایران! جوان‌های ایران‌زمین را ببخشید اگر حد خودشان را نمی‌دانند. اگر می‌روند و ماشین الکترونیکی می‌سازند و از بی‌مهری شما کارشان زار زدن در برابر دوربین‌هاست.
بخوانید مقاله روزنامه وطن امروز که در تاریخ 30 مرداد 1395 به قلم رضا مشتاقی نوشته شده است:
رضا مشتاقی: فرموده بودید حد و اندازه ورزش ایران 4 مدال المپیک است نه بیشتر! فرموده بودید المپیک لندن یک اتفاق بود و نباید بیشتر از این انتظار داشت! جایگاه ورزش ایران در جهان همین است؛ نباید توقع‌مان بیشتر شود. در 15 المپیک قبلی 60 مدال گرفته‌ایم و میانگین‌مان 4 مدال است و توقع‌مان «نباید» بالاتر از این باشد.
خواستم بگویم کیمیا علیزاده از حد ایران تجاوز کرد. مجموع مدال‌های المپیک ایران را رساند به 5 مدال. پایش را از گلیم‌مان درازتر کرد. ببخشید که رعایت جایگاه ما را در دنیا نکرد. ببخشید که بیش از حد توقع داشت. ببخشید که رویایی داشت و بلد بود رویایش را به واقعیت تبدیل کند!
جناب آقای گودرزی! مدال برنز خانم علیزاده را بر ما ببخشید اگر فرصت نداد جمعه روزی، روبه‌روی دوربین قرار بگیرید و افاضه کنید «حد ورزش بانوان ما همین است. در 15 دوره قبلی صفر مدال داشته‌ایم که میانگینش می‌شود صفر! اندازه بانوان ما همین مقدار است. نباید توقع بیشتر داشته باشیم.» ببخشید اگر کیمیای ایران پیشدستی و نطق‌های بعدی‌تان را خراب کرد. عفو کنید اگر یک روزی جلوی ناامیدی‌تان ایستاد و امیدوارمان کرد. فردا هم روز خداست. فردا روز شماست. همه تریبون‌ها هم برای شماست. باز هم بیایید و بگویید: «حد ما همین است. توقع نداشته باشید. رویا نداشته باشید. بلندپرواز و جاه‌طلب و ترقی‌خواه نباشید».
